ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ

Οι βουβωνοκήλες εντοπίζονται πάνω από τη μηροβουβωνική πτυχή, δηλαδή πάνω από το σημείο όπου ο μηρός ενώνεται με τον κορμό. Αποτελούν μια εξαιρετικά συχνή χειρουργική πάθηση στον ανδρικό πληθυσμό και μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Η μόνη οριστική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι χειρουργική αποκατάσταση.

Πόσο συχνή πάθηση είναι;

Έχει υπολογιστεί πως κατά τη διάρκεια της ζωής ενός άνδρα η πιθανότητα εμφάνισης βουβωνοκήλης είναι περίπου 30% ενώ στις γυναίκες είναι σαφώς χαμηλότερο και είναι περίπου 3%. Εμφανίζονται πιο συχνά σε παιδιά έως και 5 ετών και σε άτομα άνω των 70.

Οι βουβωνοκήλες εμφανίζονται στη βουβωνική περιοχή, δηλαδή στη περιοχή που βρίσκεται πάνω από το σημείο όπου ο μηρός ενώνεται με τον κορμό του σώματος.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

  • Ανδρικό φύλο
  • Ηλικία
  • Ιστορικό ανοιχτής προστατεκτομής
  • Οικογενειακό ιστορικό
  • Παθήσεις μεταβολισμού του κολλαγόνου

Πώς δημιουργούνται;

Οι βουβωνοκήλες μπορούν να ταξινομηθούν με βάση τον τρόπο δημιουργίας τους σε συγγενείς και επίκτητες.

Στις συγγενείς βουβωνοκήλες, τα χάσματα που επιτρέπουν την κάθοδο των όρχεων από την κοιλιά στο όσχεο κατά την εμβρυική ανάπτυξη παραμένουν ανοιχτά. Δια μέσω αυτών των ανοιχτών χασμάτων μπορεί να προκύψει βουβωνοκήλη.

Στις επίκτητες κήλες η δημιουργία τους οφείλεται στη χρόνια εξασθένηση του ινομυώδους ιστού, λόγω φθοράς. Ο πιο συχνός παράγοντας κινδύνου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η προχωρημένη ηλικία.

Όργανα όπως το λεπτό έντερο μπορούν να προβάλλουν δια μέσω ανατομικών χασμάτων και να κατέλθουν μέχρι και το όσχεο.

Ποια όργανα μπορούν να προβάλλουν δια μέσω της κήλης;

Τα πιο συχνά όργανα ή ιστοί που προπίπτουν είναι:

  • Λιπώδης ιστός
  • Το μείζον επίπλουν
  • Λεπτό έντερο
  • Παχύ έντερο
  • Ουροδόχος κύστη
  • Σπανίως άλλα όργανα όπως ωοθήκες

Η σωματική άσκηση σχετίζεται με δημιουργία κήλης;

Δεν είναι ξεκάθαρο αν η χρόνια επίπονη άσκηση είτε στα πλαίσια γυμναστικής είτε στα πλαίσια χειρωνακτικής εργασίας έχει σχέση με την ανάπτυξη βουβωνοκήλης. Εφόσον όμως έχει δημιουργηθεί κήλη, τότε η επίπονη άσκηση λόγω αύξησης της πίεσης στην κοιλιά θα οδηγήσει και σε περισσότερες περιπτώσεις πρόπτωσης της κήλης.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

  • Χωρίς συμπτώματα αν η κήλη είναι μικρή
  • Ψηλαφητή διόγκωση στην περιοχή ιδίως μετά από άρση βάρους ή έντονο βήχα
  • Αίσθημα βάρους ή και άλγος στην περιοχή
  • Συμπτώματα που οφείλονται σε επιπλοκή

Ποιες είναι οι επιπλοκές από τη βουβωνοκήλη;

Η σημαντικότερη επιπλοκή είναι η περίσφιξη ενδοκοιλιακού σπλάχνου. Στην περίσφιξη το όργανο έχει εγκλωβιστεί μέσα στην κήλη και δεν μπορεί να επανέλθει στη φυσιολογική του θέση. Στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να επηρεαστεί η παροχή αίματος στο ενδοκοιλιακό όργανο με τελικό αποτέλεσμα την ισχαιμία και νέκρωση ιστού.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση είναι σχεδόν αποκλειστικά κλινική. Η εξέταση γίνεται με τον ασθενή ξαπλωμένο και όρθιο και ψηλαφάται η περιοχή για διόγκωση. Σε περιπτώσεις μικρών κηλών που δίνουν συμπτώματα αλλά δε γίνονται αντιληπτές από την κλινική εξέταση, μπορεί να πραγματοποιηθεί υπερηχογράφημα στην περιοχή.

Ποιες παθήσεις μπορούν να δώσουν ίδια εικόνα όπως η βουβωνοκήλη;

Άλλες κήλες:

  • Μηροκήλη
  • Υδροκήλη
  • Σπιγγέλιος κήλη

Ουρολογικές παθήσεις:

  • Κύστη επιδιδυμίδας
  • Κιρσοκήλη
  • Όγκος όρχεως

Μυοσκελετικές παθήσεις:

  • Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών

Ποια είναι η αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;

Η οριστική αντιμετώπιση είναι μόνο η χειρουργική αποκατάσταση με την τοποθέτηση πλέγματος. Το χειρουργείο μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε λαπαροσκοπικά είτε με ανοιχτή τομή. Στην περίπτωση όπου υπάρχει περίσφιξη τότε πραγματοποιείται η ανοιχτή μέθοδος.

Υπάρχουν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης;

Η βουβωνοκήλη αποτελεί ένα ανατομικό πρόβλημα που δεν μπορεί να υποχωρήσει με συντηρητική αντιμετώπιση. Οι βουβωνοκήλες δεν υποστρέφουν αυτόματα και καμία αλλαγή στον τρόπο ζωής δεν μπορεί να τις βελτιώσει. Σε περίπτωση που ο ασθενής δεν επιθυμεί χειρουργική αντιμετώπιση, θα πρέπει να παρακολουθεί την κήλη και σε περίπτωση επιπλοκής να χειρουργηθεί επειγόντως.

Η χρήση ζώνης βοηθάει σε όσους δε θέλουν να χειρουργηθούν;

Δεν προτείνεται σε καμία περίπτωση η χρήση ζώνης (κηλεπίδεσμος) για την αντιμετώπιση της κήλης. Η ζώνη μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση από τον πόνο ή το αίσθημα βάρους, ωστόσο δεν έχει αποδειχτεί πως μειώνει τον κίνδυνο περίσφιξης και επίσης δημιουργεί στην περιοχή συμφύσεις. Σε περίπτωση που χρειαστεί χειρουργείο, αυτό θα πραγματοποιηθεί υπό δυσμενέστερες συνθήκες λόγω χρήσης της ζώνης.

Συμπεράσματα:

  • Η βουβωνοκήλη είναι πολύ συχνή χειρουργική πάθηση και είναι πολύ πιο συχνή στους άνδρες
  • Είναι είτε συγγενείς (“εκ γενετής” επί της ουσίας) είτε επίκτητες δηλαδή προκαλούνται από χρόνια φθορά του μυϊκού τοιχώματος
  • Δεν είναι σαφές αν η βαριά σωματική άσκηση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης βουβωνοκήλης
  • Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι η ψηλαφητή διόγκωση στην περιοχή ή πόνος και αίσθημα βάρους
  • Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι η περίσφιξη του περιεχομένου της βουβωνοκήλης που αποτελεί επείγουσα κατάσταση
  • Η μόνη οριστική λύση είναι η χειρουργική αποκατάσταση με τοποθέτηση πλέγματος
  • Το χειρουργείο πραγματοποιείται είτε λαπαροσκοπικά είτε με ανοιχτή τομή

Παραπομπές:

  1. Mayo Clinic – Inguinal Hernia
  2. NIH – Inguinal Hernia