Το περιεδρικό συρίγγιο είναι ένα μη φυσιολογικό κανάλι που αναπτύσσεται ανάμεσα στο τέλος του παχέος εντέρου (ορθοπρωκτικός σωλήνας) και το δέρμα κοντά στον πρωκτό. Το αποτέλεσμα είναι πως δημιουργείται μια μη φυσιολογική επικοινωνία μεταξύ του ορθοπρωκτικού αυλού και του περιπρωκτικού δέρματος. Λόγω της ευαισθησίας της περιοχής το περιεδρικό συρίγγιο μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία και άγχος καθώς και σοβαρές λοιμώξεις.
Αιτίες:
Λοίμωξη πρωκτικών αδένων: Τα περισσότερα περιεδρικά συρίγγια προέρχονται από μια λοίμωξη σε έναν πρωκτικό αδένα. Αυτό οδηγεί σε ένα απόστημα (μια συλλογή πύου), το οποίο, αν δεν παροχετευθεί σωστά, μπορεί να σχηματίσει συρίγγιο.
Άλλες Παθήσεις: Αν και λιγότερο συχνά, τα περιεδρικά συρίγγια μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε νόσο του Crohn, την ελκώδη κολίτιδα, τη φυματίωση ή τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις.
Είναι συχνή πάθηση;
Τα περιεδρικά συρίγγια δεν είναι ασυνήθιστα. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί πόσο συχνή πάθηση είναι καθώς πολλές φορές τα συμπτώματα αποδίδονται σε άλλες παθήσεις όπως πχ αιμορροϊδοπάθεια ή φλεγμονή κύστης κόκκυγος. Οι άνδρες είναι ελαφρώς πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη περιεδρικών συριγγίων από τις γυναίκες. Ενώ μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, συναντώνται συχνότερα σε άτομα μεταξύ 30 και 40 ετών.
Ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα;
Πόνος: Συχνά ένας συνεχής, παλλόμενος πόνος που επιδεινώνεται στο κάθισμα και την κένωση.
Ερεθισμός του Δέρματος: Ερυθρότητα, πρήξιμο, φαγούρα ή ευαισθησία γύρω από τον πρωκτό.
Έκκριση: Μπορεί να εκκρίνεται πύον ή αίμα με άσχημη μυρωδιά από το άνοιγμα του συριγγίου.
Άλλα: Σπανίως, μπορεί να υπάρχει δυσκολία στον έλεγχο των κενώσεων (ακράτεια).
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Κλινική Εξέταση: Στην κλινική εξέταση μπορεί να είναι εμφανές το εξωτερικό στόμιο του συριγγίου καθώς και αξιολογείται η περιοχή για φλεγμονή των μαλακών μορίων γύρω από τον πρωκτό.
Πρωκτοσκόπηση: Με τη χρήση ενός εργαλείου ελέγχεται ο αυλός του πρωκτού. Κατά την εξέταση υπάρχει πιθανότητα να αναγνωριστεί το εσωτερικό στόμιο του συριγγίου.
Απεικόνιση: Για να είναι ολοκληρωμένη η αξιολόγηση ενός συριγγίου απαιτείται συχνά η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας (MRI) ή εναλλακτικά ενδοσκοπικού υπερηχογραφήματος (EUS). Οι εξετάσεις αυτές δίνουν πληροφορίες για την πορεία του συριγγίου και την πιθανή ύπαρξη άλλων.
Θεραπεία:
Χειρουργική Επέμβαση: Σε περιπτώσεις όπου το συρίγγιο δεν οφείλεται σε νόσο Crohn, τότε η χειρουργική επέμβαση είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης των περιεδρικών συριγγίων. Το είδος της επέμβασης εξαρτάται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συριγγίου (πχ το μήκος του) αλλά και τη γενικότερη κατάσταση του ασθενούς (πχ αν συνυπάρχει φλεγμονή μαλακών μορίων).
Άλλες Επιλογές: Σε ορισμένες ήπιες περιπτώσεις, μπορεί να εξεταστεί μια μη χειρουργική προσέγγιση με έγχυση κόλλας ινικής. Επιπλέον, φάρμακα όπως αντιβιοτικά ή infliximab (για συρίγγια που σχετίζονται με τη νόσο του Crohn) μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση των συμπτωμάτων ή ως μέρος ενός ευρύτερου θεραπευτικού σχεδίου.
Πραγματοποιείται χειρουργείο με Laser για συρίγγια;
Η χρήση Laser έχει ένδειξη στην αντιμετώπιση ορισμένων περιεδρικών συριγγίων. Σε αυτή την κατηγορία συνήθως εμπίπτουν επιφανειακά συρίγγια χωρίς συνυπάρχουσα σοβαρή φλεγμονή περιπρωκτικά.
Υπάρχει τρόπος πρόληψης;
Υπάρχουν χαρακτηριστικά τρόπου ζωής που έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση περιεδρικών συριγγίων όπως:
- Παχυσαρκία
- Καθιστικός τρόπος ζωής
- Κάπνισμα
- Διατροφή φτωχή σε φυτικές ίνες
Πρέπει να τονίσουμε πως συρίγγια εμφανίζονται και σε άτομα χωρίς κανέναν από τους προαναφερθέντες προδιαθεσικούς παράγοντες.
Συμπέρασματα:
- Τα περιεδρικά συρίγγια είναι μικροί πόροι που συνδέουν τον αυλό του πρωκτού ή ορθού με το δέρμα γύρω από τον πρωκτό. Αποτελεί μια μη φυσιολογική επικοινωνία
- Συνήθως προκαλούνται από αποστήματα σε αδένες του πρωκτού
- Περιεδρικά συρίγγια από νόσο Crohn είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία
- Τα συνηθέστερα ενοχλήματα είναι πόνος και πρήξιμο στην περιοχή
- Κατά κανόνα απαιτείται εξέταση με μαγνητική τομογραφία ή ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα για ολοκληρωμένη αξιολόγηση του συριγγίου
- Η οριστική αντιμετώπιση είναι χειρουργική ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί Laser
Παραπομπές:
